92-1 / نود و دو منهای یک
2017 / 1396
In a daily routine, ninety individuals with intellectual disabilities gather in one location. There, they are instructed on how to adapt to themselves, to others, and to their circumstances, using the limited cognitive abilities they possess. The aim is to enable some of them to reintegrate into ordinary social life... These individuals, both children and adults, are often viewed with embarrassment by society and many families, who withhold even the most fundamental social and individual rights from them.
روزمرّه گیِ جمعیِ نود انسانِ کم توانِ ذهنی در یک مکان. در آن جا به آنها یاد داده می شود که چه گونه با حداقل توان ذهنی که دارند برای تمکین با خود، با دیگران و با این عارضه، آماده شوند تا شاید تنی چند از آنان بتوانند به زندگیِ عادیِ اجتماعی باز گردند... این ها کودک- مردانی هستند که جامعه و بسیاری از خانواده ها از داشتن شان شرمسار و از دادن کم ترین حقوق اجتماعی و فردی به آنان امساک می کنند.